Fimmtudaginn sumardaginn fyrsta 21. apríl 2022. Tindferð nr. 243.
Það var dásamlegt veður á sumardaginn fyrsta árið 2022... fyrri hluta dagsins það er að segja... hér á Snæfellsnesvegi með Hafursfellið... Tvíhnúkana... Ljósufjöll... Skyrtunnu... Svartafjall... Snjófjall og loks fjallið Hest blasandi við okkur keyrandi að fjallsrótum Hests...
Komin nær hér... Tvíhnúkarnir að hluta... Ljósufjöll... Skyrtunna eiginlega í hvarfi... Svartitindur og Snjófjall betur séð héðan og loks efsti hluti Hests...
Beygt inn affleggjarinn inn að Rauðamelsölkeldu upp í sveitina... ábending frá Birgi Martin nýliða sem var í sinni fyrstu tindferð með hópnum... en hann hafði gengið á Hest með FÍ hálfu ári áður...
Gerðuberg... glæsilegir stuðlabergshamrar sem liggja nokkurn spöl ofan við bæinn Ytri Rauðamel... þarna var maður á ferð einsamall og einn bíll á bílastæðinu...
En við keyrðum lengra upp eftir og komumst alla leið að Rauðamelsölkeldu og er þessi leið mun skemmtilegri og hentugri en sú frá Þverá sem við fórum árið 2016, bæði vegna þess að um Þverá þurfti að fara um sumarhúsabyggð með leyfi landeigenda með tilheyrandi truflun og eins þar sem leiðin frá Rauðamelsölkeldu liggur upp með Ölkelduánni í mjög fallegri fossaröð, giljum og gljúfrum...
Það var algert logn og heitt úti... þetta var með ólíkindum sumardagurinn fyrsti í sinni algjörri merkingu...
Við lögðum af stað kl. 9:03 eftir akstur úr bænum kl. 07:00... og þessi klukkutími átti eftir að skipta sköpum fyrir okkur í bakaleiðinni þegar rigningin mætti á svæðið...
Stígur liggur að ölkeldunni og fossunum og brú er yfir lækinn...
Allir farnir að fækka fötum all verulega strax í byrjun göngunnar...
Gengið upp með gljúfrinu...
Gula gengið... Sigrún Bjarna og Örn...
Rauða gengið... Jaana, Birgir og Bára...
Bláa gengið... Kolbeinn, Siggi og Haukur...
Svarthvita gengið... Fanney, Sjöfn Kr., Tinna og Þórkatla...
Hvílíkt veður ! ... Hrútaborgin og Tröllakirkja í Kolbeinsstaðafjalli glitrandi fögur í austri...
Fossaröðin var mjög falleg lengi upp eftir þar til hálendinu var náð...
Mikill snjór í gljúfrinu en áin rennandi í gegnum snjóinn...
Lóusöngurinn var alltumlykjandi alla leiðina upp eftir... og Hrossagaukurinn söng með okkur í bakaleiðinni... sumarlegra gerist þetta ekki...
Stórir snjóskaflar... lungamjúkir og stórkornóttir...
Mosinn skærgrænn...
Miklir skaflar meðfram giljunum...
Sums staðar mátti varla sjá í ána né fossana... hulda bak við skafla og hengjur...
Árgilið þegar litið var til baka...
Farið að glitta í fjallstindana við Hest...
Hestur kominn í ljós...
Aaaaaðeins lengra áður en við fáum okkur nesti... helst á brúninni með sýn á fjall dagsins...
Hvað er eitt korter á milli vina ha ? ... þetta korter í pásu varð aaaaðeins lengra...
Við vorum ein í heiminum eins og oftast... það eru ólýsanleg forréttindi...
Matarpásan í sjónmáli...
Áberandi tindurinn þarna í norðri... við veltum fyrir okkur nafninu á honum... Sáta ? og svo Sátuhnúkur ?
Hitinn var eins og á jökli á góðum degi... þar sem gjólan er niðri á láglendi en steikjandi hiti til fjalla...
Örninn var lentur... nestispása...
... rétt hjá Hesti... við vorum agndofa yfir þessu veðri...
Tröllakirkja í Hítardal komin í ljós sem og Smjörhnúkarnir og þarna mátti sjá hluta af Vatnaleiðinni okkar frá því í maí í fyrra... vá hvað manni þykir vænt um þá leið eftir það ævintýri...
Yndisleg nestisstund í hita og svita... svo sumarlegt...
Lögð af stað aftur... en nú fór að draga fyrir sólu...
Smám saman þéttust skýin ofan okkar...
... en sólin skein ennþá allt í kring... og á fjallið okkar...
Dalurinn við fjallið... magnaður staður... hér birtast Ljósufjöll með Botnaskyrtunnu sér við hlið og nær gnæfa svo Skyrtunna og Snjófjall yfir okkur... en Svartitindur er kominn í hvarf á þessum staðarpunkti...
Ljósufjöllin (2007 og 2010) og Botna-skyrtunna (2019)...
Hestur (2016)...
Snjófjall og Skyrtunna (2013)...
Við gengum dáleidd að fjallinu...
Mun minni snjór á því en árið 2016 þegar við vorum hérna í bongóblíðu eins og núna... nema sólin hélst þar til við lögðum af stað niður...
Snjófjall og Skyrtunna...
Skyrtunna og Ljósufjöll og Botnaskyrtunna...
Litið til baka... Hestborgir heita þessar fjallsbungur hér hjá Landmælingum... en Svörtu... á öðru korti...
Sólin kom aðeins við aftur áður en hún kvaddi...
Skyrtunna... snjórinn farinn af uppgönguleiðinni að hluta... við þurfum að fara að endurtaka göngu á Þrífjölllin...
Hér spáðu þjálfarar aðeins í leiðinni upp... því árið 2016 var þetta snarbratt og við völdum aðra leið niður en upp... fórum vestar niður... og ákváðum að gera það líka núna að vera vestar í þessari hlíð...
Magnað að vera í þessu alpakennda landslagi...
Komin að fjallsrótum...
Mjúkt snjófæri til að byrja með og alsaklaust...
Brattinn var líklega um 40 - 45 gráður upp...
Mjúk og góð spor...
... þar til klettarnir tóku við í smá klaka...
En allir léttir og ákveðnir í að fara hér upp... til þess vorum við jú komin hingað...
Ljósufjöllin þrjú... einstakt sjónarhorn á þau baksviðs... þau eru gullfalleg að sumri til í mjög ólíkum litum hver tindur fyrir sig... Gráni... Bleikur... og Miðtindur...
Magnað útsýnið úr hlíðum Hests...
Mjög krefjandi brekkur tóku við upp Hest en Örn var ákveðinn í að koma okkur hér upp og leitaði að góðri leið...
Það hefði verið betra að vera með meiri snjó í brekkunum... grjótið var erfitt yfirferðar þar sem lausagrjót var ofan á... og frosinn jarðvegur undir á köflum... og klakinn læsti sig í brekkuna hér og þar svo Örn varð að brjóta hann upp...
Hér að brjóta klakann til að búa til hald... þetta var brattara en myndir ná að fanga...
Allir öruggir samt að mestu og glaðir að vera á þessum stað á þessari stundu... það var farið að þyngjast í suðri og við gerðum okkur grein fyrir því að spáin var að rætast... rigningarveðrið var á leiðinni og hafði þá þegar líklega læst klónum í höfuðborgina...
Komin upp og sumir dauðfegnir...
Flott skarðið milli tindanna... eða söðullinn á Hestinum...
Hærri tindurinn er sá vestari en í annað sinn í sögu okkar hér á þessu fjalli þá ákváðu þjálfarar að það væri ekki ráðlegt að þvæla hópnum hér upp... klakinn og færið var ekki öruggt...
Skvísurnar á Hesti... Jaana, Sigrún Bjarna., Þórkatla, Tinna og Sjöfn Kristins... magnaðar konur og besti félagsskapurinn !
Austari tindurinn er af sumum talinn varasamari en sá vestari... en í annað sinn hér þá förum við á hann frekar en þann hæsta... en hann er brattur og tæpur á köflum en alltaf gott hald og hægt að fikra sig upp á hæsta tind hans...
Örn kannaði færið og leiðina... árið 2016 var snjórinn að hjálpa okkur... nú var grjótið og klakinn með snjónum... en þetta var í fínasta lagi...
... og við lögðum öll af stað upp... enginn sleppti tindinum sem var frábært...
Ekkert mál til að byrja með... en samt reyndi á lofthræðslu þar sem brekkurnar beggja vegna eru alla leið niður...
Heilmikið klöngur í stóru grjóti sem hrúgaðist í miklum bratta og var laust í sér á köflum... minnti á Baulu sem okkur var tíðrætt um... en örn er að safna mánuðum á Baulu... búinn með fjórar Toppfaraferðir þar upp... í janúar, mars, maí og júní... hinir átta mánuðirnir eru eftir !
Efst þurfti að fara varlega og fóta sig í gegnum grjóthrúguna... ekkert smá gaman !
Tæpur tindurinn og erfitt að ná samhenginu á mynd... en þarna er bratt til allra átta og ekki mikið pláss...
Geggjaður sigur !
Örn, Kolbeinn, Siggi, Tinna, Haukur, Jaana, Sigrún Bjarna, Birgir, Sjöfn Kr., Þórkatla og Fanney en Bára tók mynd og Batman var eini hundurinn... hann sést þarna við hliðina á Sigga... krúttið sitt :-)
Mergjað að vera þarna... ljósmyndarinn stendur á þrönga hryggnum þar sem komið var upp...
Varlega til baka...
Snarbratt beggja vegna... grjót í suðri... snjór í norðri...
Erfitt að slíta sig frá tindinum...
Sjá Bjarnarhafnarfjallið í fjarska...
Eitt fegursta fjallið á Snæfellsnesi...
Önnur hópmynd hér... með hæsta tind í baksýn...
Bakaleiðin gekk vel í krafti hópsins... hjálparhendur á lofti og styrkur frá félögunum...
Þetta reyndi alveg á...
... þó sumir léku sér að þessu...
Varlega...
Komin í skarðið þar sem er nóg pláss og ekki fallhætta...
Smá nesti hér og gamall fáni tekinn með... svona til gamans...
Við erum á toppnum... hvar ert þú... smá hroki í þessu jú... þetta var svaka brandari hér árið 2007 þegar við byrjuðum og auglýsingar á gsm-símunum voru gjarnan að menn voru staddir einhvers staðar og spurðu viðmælandann hvar hann væri staddur... okkur þótti þetta svakalega fyndið og gerðum fána með þessu og þetta var frasi á vefsíðunni... eflaust ekki allir að taka gríninu... ekki alveg við í raun... en allt í lagi...
Brattinn...
Dásamlegt... ennþá skyggni þó sólin væri ekki með okkur... ennþá logn og hlýtt... þetta var fullkominn göngudagur því mörgum fannst léttir að losna við sólina... hún sveitti og steikti okkur vel á uppleið...
Vorleysinga - sumar - skítur á snjónum... hann er sigraður og þiðnar hratt þessa dagana...
Jæja... aftur niður... kvíðinn fyrir niðurgönguleiðinni eftir krefjandi uppleið er dæmigerður... en það er líka dæmigert að hann er óþarfur... niðurleiðin gengur alltaf betur en maður þorir að vona... og kvíðinn reynist óþarfur... það varð líka reyndin á Hesti...
Litið til baka...
Við vorum ótrúlega snögg hér niður... nú voru spor eftir okkur... og Örn þurfti ekki að berja burtu klaka á neinum stað...
Tekið á glimrandi gleði og spjalli... þá gleymir maður sér og tekur ekki eftir erfiðleikunum...
Bara stíga varlega og fara á rassinn ef þetta er tvísýnt...
Krókaleiðir gegnum klakann og bergið...
Þetta var verra en það sýnist á myndum...
Útsýnið kyngimagnað !
Flókin leið og mun erfiðari að sumri en vetri að okkar mati... best í mjúkum snjó alla leið... en það er langt í frá sjálfgefið að fá slíkt færi alla leið hér upp...
Hey... lítið aðeins við !
Nánast komin í öruggt færi...
Loksins... grjótið með drykkjarlækjunum...
... og svo skaflinn mjúki... yndislegt...
Hér fengu nokkrir sér vatn úr rennandi sprænum niður fjallið... ískalt og ferskt !
Ekki besta færið upp þetta fjall...
Snjórinn... bestur í svona færi hvað varðar uppgöngu... ekki snjóflóðahætta... blautur í gegn...
Afstaðan með Skyrtunnu... Snjófjall vinstra megin og sést aðeins í Svartatind... og Ljósufjöll sem voru komin í skýin hægra megin...
Enn samt talsverð lækkun eftir niður fjallið...
Við tókum síðasta kaflann rennandi á afturendanum... það er einhver skringileg heilun við það...
Batman að sníkja um leið og einhver opnar bakpokann...
Nú var bara eftir að strauja til baka...
Ljósufjöllin... skýin farin af þeim aftur...
Bosníuferðin rædd og margt annað...
Takk fyrir okkur Hestur... þú ert magnað fjall !
Sama góða skyggnið á bakaleiðinni... en um leið og við vorum komin í bílana... var skyggnið horfið... við rétt sluppum...
Ennþá dásamlegt veður...
Ekki hægt að hugsa sér betri félagsskap !
Komin að árgilinu... það nær langa leið niður eftir...
Bakaleiðin sóttist mjög vel... á miðri leið komu rigningardropar... og einhverjir fóru í jakka... en svo rigndi ekki meira... fyrr en við keyrðum af stað í bæinn...
Komin í mosann...
Mjög flott leiðin meðfram ánni...
Hvítfyssandi og falleg...
Margar snjóbrýr yfir hana en við héldum okkur norðan megin...
Ytri Rauðamelskúla...
Áin og hraunið að bílunum...
Svolítið þungbúnara við bílana en um morguninn...
Gps-tæki og tól sögðu ansi misjafna sögu af gönguvegalengdinni... allt frá tæpum 15 km upp í 17 km... þessi munur er orðinn ýktari en hann var... spurning hvað veldur ?
Vá ! allt skyggni farið og þokan lögst yfir bakaleiðina alla leið niður að gljúfrinu... og færðist nær...
Ískalt kók í snjónum frá því í morgun... ah... svo frískandi !
Allir glaðir með daginn... flott fjall... dýrmætir kílómetrar... dásamlegt veður... magnað útsýni... yndislegur félagsskapur...
Jebb... rigning lamdi á bílnum um leið og við keyrðum af stað...
Alls 16,2 km á 7:07 - 7:11 klst. upp í 824 m hæð með alls 876 m hækkun úr 110 m upphafshæð.
Myndband hér:
Comments