Tindferð nr. 232 laugardaginn 30. október 2021
Ferðin á Illusúlu var frestað fjórum sinnum vegna veðurs eða vatnavaxta á akstursleiðinni... og því var það með mikilli einurð sem við keyrðum loksins inn Fljótshlíðina laugardaginn 30. október í von um gott veður og nægilega gott akstursfæri til að komast upp eftir... þrátt fyrir að búið væri að snjóa aðeins á hálendinu síðustu vikur... en ekki nóg til að loka vegum alveg...
Spáð var heiðskíru veðri á suðvesturhorni landsins... sem myndi ná inn á suðurlandið að hluta... en við vorum alveg í jaðrinum á þessu góða veðri... því skýjahulan lá yfir Eyjafjallajökli og nágrenni í veðurkortunum... og þessi spá rættis í raun... en við vorum það lánsöm að fá sól síðari hluta dagsins... og skyggni og útsýni allan daginn...
Að keyra Emstruleið upp eftir er sér ævintýri út af fyrir sig... og þeir sem áttuðu sig á töfrunum... gerðu sér grein fyrir því að þó við kæmumst ekki upp eftir keyrandi... þá yrði þessi dagur alltaf kyngimagnaður hvað varðar landslag, útsýni, birtu og fegurð...
Búið að lagfæra veginn heilmikið eftir vatnavextina í haust... en eftir göngur og leitir er vegurinn ekki lagfærður meira fyrr en í vor þegar leysingarnar eru að baki...
Blautt yfir en samt lítið vatnsmagn í ánum bæði hér niðri og upp frá... það var svalt í veðri og 2ja stigi hiti...
Fjallasýnin upp í þórsmörk var áhrifamikil í dagrenningunni...
Rjúpnafellið minnti á sig allan daginn... það beinlínis öskraði á okkur að fara nú að koma í heimsókn...
Snjófölt efst og ekki fært núna að okkar mati þar sem brattinn er mikill efst... en við hlustuðum á fjallið og settum það á dagskrá árið 2022...
Einhyrningur heilsaði upp á okkur þegar ofar dró um Emstruleið... í sumarskapi og kannaðist ekkert við einhvurn snjó... ha, er það, er kominn vetur ha ?
Rjúpnafellið í meiri dagsbirtu...
Skemmdirnar á veginum í brekkunni austan við Einnyrning... Doddi og Njóla, heimamenn, stjórnuðu akstrinum og björguðu okkur alveg þennan dag... án þeirra hefði þessi ferð ekki orðið að veruleika, bæði vegna nákvæmra upplýsingar sem þau höfðu alla þessa daga sem við ætluðum upp eftir... og eins þegar þau drógu bílana okkar úr sköflum síðar um daginn... takk elskurnar, þið eruð frábærir félagar !
Bæði hornin á Einhyrningi... Fanney og félagar kölluðu þetta Djöflafjallið þegar þær gengu Laugaveginn í sumar alveg grunlausar um að þetta væri Einhyrningur... en fjallið a tarna passaði vel inn í Hrekkjavökuna sem var þessa helgi... sem og nafnið Illasúla... hvað voru þjálfarar að pæla að fatta ekki að hafa þetta sem hrekkjavökugöngu, ha ?
Fallegt var það Rjúpnafellið... svo fallegt að það var loksins sett á fastan dag á dagskrá klúbbsins á næsta ári 2022... löngu kominn tími til !
Einhyrningur hér komin ofar í brekkunum...
Fyrsti skaflinn... saklaust til að byrja með og Sigga Lár flaug yfir hann eftir þrjár tilraunir... hún var eini kvenkyns-bílstjórinn en það er alltaf gaman þegar stelpurnar keyra en ekki bara strákarnir...
Brekkurnar niður í Mosa var aðal áhyggjuefni þjálfara... ef hún væri fær þá vissum við að þetta yrði í lagi...
Þessi snjór olli okkur áhyggjum yfir daginn því við vissum að hann yrði mjúkur og erfiður síðla dags... en þetta átti ekki eftir að vera hindrun þegar við keyrðum til baka... og þá var okkur mjög létt...
Pollar á veginum á köflum... þetta var tæpt... við gerðum okkur fullkomlega grein fryir því að þetta var smá derringur... við vorum á síðasta snúningi með að komast hingað upp eftir áður en veturinn skylli á með þunga...
Langur skafl við Hattfellið... hér komumst við í gegn með því að keyra utarlega í skaflinum... en í bakaleiðinni þurfti Doddi að draga Siggu Lár og Guðmund Jón upp þrátt fyrir að þetta væri lítið eitt niður í mót... - sjá myndband af ferðinni...
Ofar var snjóföl á köflum á veginum en annars ennþá rennifæri á sandi og grjóti... enda sléttur kafli að mestu eftir Mosa...
Orðið ansi vetrarlegt þegar komið var að Laugavegsgönguleiðinni... það var áþreifanlega ævintýralegt að vera hér upp frá á þessum margfrægu og marggengnu slóðum sem allir þræða að sumri en mjög fáir komast að vetri... maður fékk kökk í hálsinn og kyngdi... vá, hvað þetta var magnað !
Þokuslæðan sem lá yfir hálendinu var ansi þunn... og sólin skein í gegn og lofaði okkur góðum degi... þetta væri bara raki sem lægi á svæðinu eftir nóttina... við skyldum ekki hafa áhyggjur... við fengjum gott veður og gott skyggni... og sólin laug ekki...
Ja, hérna... komin á sjálfan Laugaveginn... þetta var rosalegt !
Regnboginn skreytti morguninn aldeilis... og átti eftir að vera eitt af mörgum skrautfjöðrum þessa dags... því aftur kom regnboginn í lok dags, dulúðug þoka, gullið kvöldsólarlag og svo norðurljós... þessi dagur var með þeim allra flottustu í sögunni...
Þokan að lyftast smám saman og þá komu fjöllin öll á Laugaveginum í ljós... en þjálfarar eru búnir að ákveða að ganga á öll fjöllin sem varða Laugavegsgönguleiðina næstu árin... og við erum þegar búin með nokkur... #Laugavegsfjöllinöll
Eftir suð og spjall var lagt af stað gangandi meðfram Emstruánni hinni Innri kl. 10:28... smá þokuúði sem varla var marki á takandi.. enda klæddu bara sumrir sig í hlífðarfatnað... og stuttu síðar varð allt þurrt...
Sólin var að vinna í þessu fullum fetum...
Innri Emstruá rennur ólm og ógnandi hér um þetts gljúfur þegar gengið er um Laugaveginn... en núna í byrjun vetrar var hún lygn og friðsæl... leysingar sumarsins og haustsins búnar og allt orðið hægt og hljótt í kuldanum...
Náttúran að Fjallabaki er töfrandi falleg og dugleg í hráleikanum...
Súluhryggir liggja milli Stóru Súlu og Hattfells... í beinni línu... þeir risu hér milli upphafsstaðar göngu og Illusúlu... við sniðgengum þá meðfram ánni þar sem dagurinn var þéttur og ekki svigrúm til að fara á aukatinda... en það var mjög freistandi þar sem nafnið er ansi fallegt... Þeir eru komnir á vinnulistann og komast á dagskrá síðar...
Landslagið meðfram Innri Emstruá er stórskorið og ber vitni um stærri vatnsföll hér áður fyrr...
Veturinn augljóslega mættur... það var sérstakt að ganga svona utan Laugavegsgönguleiðarinnar... og vera á þessum slóðum að vetri til...
Hattfellið kom reglulega undan skýjaslæðunni og sýndi okkur vel hversu bratt það er... við mændum á það og létum okkur hlakka til að ganga á það á næsta ári...
Sjá skaflana sem voru komnir á köflum... suðvesturendi Súluhryggja hér mosavaxnir niður að ánni...
Þessi staður meðfram ánni undir hryggjunum var eini óvissukaflinn... þjálfarar horfðu á þetta úr fjarlægð í könnunarleiðangri fyrr í sumar á Torfajökul ofl. og hópurinn vissi að ef hér yrði ekki fært á milli árinnar og hryggjarins þá yrðum við að fara til baka og upp á Súluhryggina... sem yrði ekki mikill krókur en smá hækkun og lækkun til viðbótar... ekkert mál...
Litið til baka... einstök birta þennan dag...
En Örninn flaug hér yfir... og vinkaði okkur hinum að koma á eftir... þetta reyndist vel fært !
Kominn smá slóði eftir erlenda ferðamenn... gangnamenn... kindur ?
Mjög gaman að fara hér á milli...
Handan Súluhryggja var áfram greið leið um fallegt landslag að Illusúlu...
.... sem beið okkar þarna í sólinni....
Litið til baka... svo fallegt...
Sólin kom og fór gegnum skýjaslæðuna sem lá yfir öllu... ekki mikið skyggni ofan á Illusúlu á þessum tímapunkti en þegar við komum þarna upp var allt orðið hreint og hélst allan tímann meðan við vorum á þessum einstöku fjallsbrúnum...
Mosinn meðfram Innri Enmstruá kom á óvart... í þessum svörtu söndum sem svo virðast vera þegar horft var yfir þetta svæði ofan af Stóra Grænafjalli í fyrra... þá virtust ekki vera svona mikil græn svæði... Tindferð 203 Litla og Stóra Græn (toppfarar.is)
Vatnasvið Innri Emstruár stuttu áður en hún rennur í Markarfljót... eftir áratuga kynni af þessri á og Markarfljótinu.. Fjallabakinu og Laugavegsgönguleiðinni... þá gerði maður sér grein fyrir því að við vorum stödd á höfðinglegum stað... hér voru forréttindi að fá að vera...
Svo fallegt... í lok október... þegar jörðin er full af gróðri eftir sumarið... og vökva eftir haustrigningarnar... fyrsti snjórinnmættur en alsaklaus ennþá og lögmál sumarsins ráða ennþá... hver árstími hefur sína töfra... sem manni fer að þykja svo vænt um með áratuga göngum allt árið um kring... í nóvember læsir frostið klónum sínum í allan þennan vökva... og gróðurinn lætur endanlega undan...
Sumarfæri...
... þrátt fyrir fyrsta snjó vetrarins...
Litríkustu riddarapeysurnar í klúbbnum... hvílíkt flottar... Þorleifur var að vígja sína peysu sem er auðvitað gul að hætti Þorleifshúss... prjónuð af Katrínu Kjartans ofur-Toppfara... magnaðar peysur !
Illasúla hér framundan... saklaus að sjá... ef við bara hefðum vitað hversu hvöss og brött hún var þegar komið yrði upp...
Þokuslæðan öll að hverfa með hverju skrefi okkar nær fjallinu...
Jökultungurnar og Kaldaklolfsfjöll að birtast undan skýjunum...
Hattfellið með aðdrætti snjóugt niður hlíðarnar... ekki fýsilegt uppgöngu í þessum snjó...
Stóra Súla... hún er umfangsmikil og brött en göngufær að okkar mati eftir könnunarleiðangur þjálfara í sumar... hún er á dagskrá síðsumars á næsta ári 2022...
Jökultungurnar fjær og Torfatindar nær... Torfatindar eru komnir á vinnulistann...
Hrafntinnusker og félagar...
Jökultungurnar...
Illasúla orðin skýlaus og björt í vetrarsólinni... alveg til í smá heimsókn...
Litið til baka...
Örn valdi svolítið krefjandi leið upp... um móbergið með lausagrjóti ofan á... en við létum okkur hafa það enda búið að vera ansi létt yfirferðar til þessa...
Sýnin frá Erni til baka...
Komin upp á suðvesturöxlina... Litla Grænafjall og Skiptingahöfði hægra megin og Markarfljótið vinstra megin...
Litið til baka úr hlíðunum... og slóðin eftir okkur á sandinum frá Súluhryggjum... Stórkonufell efst hægra megin með skýin niður hlíðarnar...
Fínasta leið upp suðvesturöxlina...
Hattfellið hægra megin efst í skýjunum...
Litla Grænafjall efst... riddarapeysurnar svo flottar...
Ekkert mál að fara hér upp til að byrja með...
Stóra súla aðeins að lyfta skýjunum...
Nú jókst brattinn...
... og kyngimagnaður fjallshryggur Illusúlu opnaðist okkur alla leið up á tind...
Sjá skálina vinstra megin þar sem við komum upp... Illasúla er mjög brött að norðan og norðaustan en aflíðandi hérna megin...
Magnaður fjallshryggur !
Við gengum alla leið á ysta tind eða þann innri... en rétt við hann var stórt jarðfjall úr hlíðunum að norðvestan... Örn tekur þessa mynd...
Öftustu menn ennþá að koma sér hér upp...
Stóra Grænafjall kom skyndilega í ljós þegar komið var fram á brúnirnar...
Útsýnið til Stórkonufells og Hattfells...
Fyrstu menn komnir á innri tindinn... einn magnaðasti fjallstindurinn í sögunni...
Lítið pláss á ysta eða innsta tindinum og best að skiptast á að fara á hann...
Litið til baka... hluti hópsins ennþá að koma hér upp hrygginn...
Það hugnaðist ekki öllum að fara alveg út á ystu brún innst á fjallinu...
Sjá útsýnið vinstra megin með Markarfljótið niðri vinstra megin... Álftavatn í fjarska með Torfatinda vinstra megin við það og Brattháls hægra megin...
Við hin enn að koma okkur upp síðustu brekkuna...
Snjórinn ennþá mjúkur og tak í mosanum undir...
Nokkuð bratt hér síðasta kaflann...
Kyngimagnað landslag hér upp... Markarfljótið að renna milli lllusúlu og Stóra Grænafjalls...
Þetta var alvöru fjallstindur !
Stóra Grænafjall í allri sinni dýrð...
Markarfljótið... öflugt móðurfljót sem safnar til sín öllum helstu ánum að Fjallabaki sunnan megin... það var heiður að sjá það renna hér...
Brattinn efst...
Magnaðar göngukonur og allar í riddarapeysum...
Komin upp á hrygginn og á ytri efsta tind... það var ágætis leið svo yfir á innri tindinn..
Torfahlaup... vá, við vorum í alvörunni að horfa niður á það... Markarfljót... Torfatindar... Laufafell hvítt með hvítan hrygg fryir framan sig sem blekkir aðeins því það er eins og þau renni saman í eitt fjall...
Hér átttum við drjúga stund á fjallinu... menn dóluðu sér á innri tindinn og heitt stykki afmælisveisla var haldin hér uppi alveg óvænt í boði Björgólfs...
Illasúla er sannarlega illilega brött...
Það var mikilvægt að fara varlega...
Sést betur hér hvernig Hagafell skyggir á Laufafellið... enn nær eru Tvíeggjar... og hægra megin eru Torfatindar...
Kaldaklofskvísl að koma hér niður af Torfajökli... ofar rann Bratthálskvísl í hana (áin sem er vaðin milli Álftavatns og Hvanngils) og enn ofar rann Grashagakvísl í hana (árin sem er vaðin áður en komið er að Álftavatni)... handan við horn Illusúlu sameinast Kaldaklofskvísl Markarfljóti sem verður sífellt öflugra eftir því sem það kemst nær til sjávar... magnað að vera á þessum stað !
Leiðin okkar að fjallinu með Súluhryggi efst vinstra megin og Innri Emstruá hægra megin... Stórkonufell í skýjunum efst..
Við stóðum agndofa og gáfum okkur mjög góðan tíma hér uppi til að njóta útsýnisins og landslagsins... enginn í heiminum hér nema við... í lok október... það var kyngimagnað !
Hrikalega flottur innri tindurinn... jú, maður varð að fara þarna út á...
Jarðfallið úr suðausturhlíðum við innri tindinn...
Sést vel hér...
Guðmundur Jón og Katrín... einir sterkustu og eljusömustu göngumenn Toppfara frá upphafi... engin lofthræðsla... alltaf til í göngu þó veðrið sé ekki sem best... hafa mætt best af öllum í klúbbnum frá upphafi... við verðum ekki mörg sem náum að feta í þeirra fótspor...
Mynd fjær...
Sýnin ofan af innri tindinum á Illusúlu... Kaldaklofskvísl að mæta niður í Markarfljót...
Jæja... best að koma sér í nestistímann...
Leiðin til baka... best að fara varlega...
Útsýnið til Álftavatns...
Þjálfarar með fjallahundinn Batman...
Torfahlaup...
Hópurinn að fá sér nesti á ytri tindinum...
Útsýnið magnað...
Það var afmælisveisla á toppnum á Illusúlu...
Björgólfur bauð til veislu... freyðivín... konfekt... jarðarber... þetta var alger yndisstund...
Kornungur maðurinn... öðlingur hinn mesti... Bára þjálfara hélt smá ræðu og þakkaði Björgólfi fyrir öðlingsskap hans í gegnum tíðina... þaulvanur fjallamaður og leiðsögumaður... sem hefur oft rétt okkur dýrmæta hjálparhönd þegar á reynir... en kann um leið þá list mjög vel að láta annars ekkert fyrir sér fara og leyfa þjálfurum að stjórna för...
Yndisstund með meiru...
Meira að segja Bára þjálfari braut reglu sína með að fá sér smá í miðri göngu... ennþá uppi á fjalli... dásamlegt...
Hópmynd dagsins:
Sigrún Bjarna, Fanney, Jaana, Oddný T., Katrín Kj., Guðmundur Jón, Sigga Lár., Ása, Inga Guðrún, Haukur, Björgólfur, Sjöfn Kr., Gerður jens., Doddi, Sigríður Lísabet, Njóla, Silla, Þorleifur, Örn og Ágústa H. en Bára tók mynd og Batman var eini hundurinn...
Riddarapeysur dagsins...
Efri: Guðmundur Jón, Ása, Njóla, Sigríður Lísabet, Sigga Lár, Örn og Oddný T. Neðri: Þorleifur, Sjöfn Kr., Fanney, Jaana, Gerður Jens., Katrín Kj., Ágústa H.
Bára tók mynd.
Betri riddarapeysumynd en á sama stað og hópmyndin :-)
Smá riddarapeysumynd á inntri tindinum af nýju peysunum...
Ekkert smá flottar !
Meira vesenið þessar riddarapeysumyndatökur ;-) ;-) ;-)
Loksins var lagt af stað niður...
Aðeins flóknara í þessum bratta niður í mót...
En slapp vel...
Svo fallegt landslag...
Mögnuð leið takk fyrir !
Við nutum hvers skrefs og nokkrir höfðu á orði að þeir tímdu varla til baka... allir skynjuðu hvers lags forréttindi það voru að vera stödd á þessum stað á þessari stundu...
Besti félagsskapur í heimi...
Og svo eftir hryggnum niður í grösuga dalinn...
Smá tindur eftir...
Birtan á himni síbreytileg...
Litið til baka...
Torfahlaup... Markarfljótt... Torfatindar... Álftavatn... Jökultungurnar... takk fyrir okkur...
Sólin að brjótast endanlega fram...
Margtindótt hún Illasúla...
Við vorum himinlifandi með glæsilegan fjallstind dagsins...
Bless Markarfljót...
Hattfellið að stela senunni þó það sé ennþá í skýjunum...
Við svifum til baka...
... og sólin smitaðist svo af gleðinni að hún lifnaði öll við....
Stóra súla... sjáumst árið 2022... í sumarfæri upp þessar bröttu hlíðar takk fyrir samt !
Takk fyrir okkur Illasúla...
Flottleið til baka...
Við urðum að eiga eina hópmynd með Illusúlu í baksýn...
Súluhryggir framundan...
Hattfellið svo tignarlegt að við áttum ekki til orð... með nærlinsu...
Stóra Grænafjall og lllasúla...
Hattfellið í eðlilegri fjarlægð...
Nærmynd hér... hvílík hrikaleg fegurð !
Hattfell og vatnasvið Innri Emstruár...
Takk fryir hjálpina elsku Doddi og Njóla... án ykkar hefði þessi ferð ekki orðið að veruleika árið 2021... eftir margskonar hindranir með veður og bílfæri ítrekað fram að ferð...
Ýma í Tindfjallajökli aðeins að kíkja upp úr skýjunum... við þurfum eiginlega að koma hingað aftur og sjá efstu tindana á öllum fjöllunum sem sýndi sig ekki í þokuslæðingnum ofar...
Komin að haftinu við ána...
Litið til baka...
Stóra súla nánast að verða skýlaus...
Þorleifur og Batman með Útigönguhöfða við Laugavegsgönguleiðina í baksýn...
Göngumenn dagsins með fjall dagsins í baksýn... þetta lægra græna framan við hærra hvíta Stóra Grænafjall...
Komin að ásnum við ána...
Mjög skemmtilegur kafli...
Vel viðráðanlegt brölt hér yfir...
Sjá stíginn...
Það var að verða heiðskírt...
Haftið...
Við vorum sannarlega að njóta...
Komin yfir...
Sjá snjóinn við Emstruána...
Spjallað sem aldrei fyrr á heimleið...
Súluhryggirnir eru fallegir og breytilegir... það verður gaman að ganga á þá eftir að stóru fjöllin eru að baki...
Hattfellið í þokuslæðingnum...
Mjög sérstakar bergmyndanir voru í Súluhryggjum... einstakleikur sem ekki uppgötvast fyrr en maður fer nær þessum hryggjum...
... eins og æðakerfi mannsins... hringadróttinsslegið landslag...
Lögð af stað yfir hraunið meðfram ánni...
Hattfellið í baksýn...
Regnboginn heilsaði aftur upp á okkur í lok göngunnar eins og í byrjun hennar... það var magnað... Stóra súla vinstra megin...
Sjá gljúfur Innri Emstruár hægra megin...
Úfið hraunið... snjóslegið... mosaslegið...
Falleg leið með eindæmum...
Regnboginn var alveg með þetta... yfir Stóru súlu...
Litið til baka... klettastallar árinnar og Súluhryggir...
Komin í bílana eftir 4:07 klst. göngu alls 9,4 km upp í 739 m hæð með 506 m hækkun úr 542 m upphafshæð...
Hæst ánægð með tignarlega göngu á sjaldförnum slóðum... því ekkert okkar vissi hvort og hvernig það yrði að ganga á þetta fjall fyrr en á hólminn var komið... enn ein fjallaperlan komin í safnið á fáheyrðum slóðum... þessi sigur var sætur... og annað fjall var eftir... Einhyrningur... sem kom í staðinn fyrir Hattfellið sakir vetrarfæris...
En skyndilega vorum við ekki ein í heiminum... heimamenn með ferðamenn á tveimur jeppum og fjórhjóli...
Nágranni og félagi Dodda og Njólu... sá sem gefið hafði okkur mikilvægar upplýsingar um ástand vegarins upp eftir þegar vatnavextir skemmdu Emstruleið ítrekað í haust...
Stóra súla er fjall ársins 2022 á þessum slóðum... nú söfnum við öllum fjöllunum sem varða Laugavegsgönguleiðina smám saman... undir heitinu #Laugavegsfjöllin en það skarast lítið eitt við #FjöllinaðFjallabaki sem kemur ekki að sök...
Takk kærlega fyrir okkur heimamenn Fljótshlíðar...
Snjórinn lá á köflum á akstursleiðinni til baka... sjá hér Illusúlu græna framundan og Stóra Grænafjall hvítt fyrir aftan...
Nærmynd hér... Laufafellið hvítt fyrir miðri mynd...
Við höfðum áhyggjur af heimleiðinni... vissum sem var að snjórinn yrði gljúpari en um morguninn eftir sól dagsins... eina leiðin yrði að fá jeppadrátt hjá Dodda... annars myndum við líklega aldrei komast héðan burt fyrir veturinn...
... og auðvitað fórum við í svolítið jeppasafarí á heimleið... lengsti skaflinn reyndist sá erfiðasti.... ekki brattasti skaflinn...
Skvísurnar í jeppanum hans Dodda þurftu aldrei að fara út og ýta eða létta á þyngd bílsins... eins og við hin ;-) ;-) ;-)
Sjá myndband af jeppaævintýrinu á youtube...
Eyjafjallajökull á heimleið...
Rjúpnafellið...
Tindfjallajökull.. enn í skýjunum...
Einhyrningur...
... hér með bæði hornin sín... ótrúlega flott fjall !
Aksturinn gekk mjög vel fyrir utan langa skaflinn við Hattfellið... löngu brekkurnar upp frá Mosum reyndust í lagi og allir komust þar í gegn án þess að þurfa að stoppa og reyna aftur... það var magnað...
Við keyrðum upp að Bólstað við Einhyrning í gulri kvöldsólinni... á gps-kortinu heitir þessi tindur Hrútkollur... ekki að ósekju með hrútshornin sín um allt...
Jeppabílstjórar dagsins... Sigga Lár... Guðmundur Jón, Haukur, Doddi og Örn... jeppastúss dagsins skreytti ferðina ógleymanlega og er ástæðan fyrir því að við elskum jeppa meira en rútur...
Við lögðum af stað á Einhyrning kl. 16:01... alls 17 manns þar sem Doddi, Njóla, Gerður og Inga Guðrún slepptu þessari göngu og fóru niður eftir...
Fjallið virðist illkleifanlegt séð neðan frá... en er vel fært þegar nær er komið... góð lexía fyrir þá sem eru að spá í ný fnöll og langar upp en leiðin virðist ekki greið... bara leggja af stað go skoða aðstæður og láta á reyna ef leiðin lítur vel úr... að sjálfsögu alltaf að láta vita af ferðum sínum áður og öruggast að vera fleiri en eitt á ferð... en einn að kanna ókunnar slóðir á fjöllum er lífsreynsla sem margir í Toppförum leyfa sér... enda einstök tilfinning...
Rjúpnafellið... það stal senunni oftast þennan dag... á eftir Hattfellinu... og þar á eftir Stóra súla... og svo röðin...
Fínasta leið...
Mýrdalsjökull og Rjúpnafell...
Bratt jú... en gott hald í jarðveginum...
Svolítið krefjandi að fara í aðra göngu eftir fyrri göngu dagsins... þó báðar væru stuttar og léttar... lífkaminn komin n í hvíldarstöðu þegar seinni gangan hófst... alveg eins og þegar við fórum á Uxatinda og Sveinstind við Langasjó... en flestir voru á því eftir þá ferð að þetta væri vel þess virði... allur þessi akstur og ferðalag.. að ná fleiri en einum tindi í leiðinni... þó það tæki á rétt á meðan... Grettir og Uxatindar við Skaftá og Sveinstindur við Langasjó í sól og tignarleik. (fjallgongur.is)
En það voru allir í banastuði...
... ekki annað hægt í þessu fallega veðri...
Sjá slóðann og brattann...
Sólin settist hratt... við vissum að við myndum rétt ná henni...
Við vorum alveg á réttum stað á réttri stundu...
Tindfjallajökull bak við hópinn...
Komin upp öxlina og síðasta brekkan eftir upp...
Tindfjallajökul... hvílík fegurð...
Tindurinn framundan...
Sólin að setjast bak við Eyjafjallajökul.. hvílíkur staður að vera á á þessari stundu...
Við lögðum af stað upp síðustu brekkuna...
Allt farið að glóa... himinn og jörð...
Hornin á Einhyrningi...
Allt að verða bleikt...
Litið til baka...
Tindfjallajökull...
Eyjafjallajökull...
Hitt hornið á Einhyrningi...
Hver fór á sínum hraða upp að njóta...
Smá brölt hér efsta kaflann...
Lygilega fallegir litir...
Uppi blasti allt hálendið við í sólsetursbirtunni...
... með himininn bleikan og bláan yfir okkur.. lygileg fegurð...
Laufafell... Stóra og Litla Grænafjall... Illasúla... Hattfell... Stóra Súla... Stórkonufell...
Tindfjallajökullinn nánast að verða skýlaus...
Litirnir urðu sífellt sterkari og fegurðin meiri...
Hitt hornið aftur á Einhyrningi...
Við gáfum okkur góðan tíma hér... í 655 m hæð....
Afmælisbarn dagsins með tindafagnið sitt... en hann er einn af örfáum sem eru búnir eða nánst búnir að klára öll fjöllin í bók Péturs Þorleifs og Ara Trausta 151 fjöll (áður 101 fjöll)... sem varð líklega upphafið af fjallgönguæðinu sem varað hefur síðan...
Sigga Lár fékk stóma í haust... og þetta var prurugangan hennar með okkur eftir þá aðgerð... þar sem hún skipti á poka á tindinum... það gekk vel... og hún vildi eeindregið að þessi mynd yrði með í ferðasögunni... enda er fólk með stóma um allt... og hefur áður verið í klúbbnum okkar...
Ekkert mál... hér væri gaman að setja inn pistil frá henni... Sigga, sendu mér !
Mögnuð kona sem sigrast hefur á hindrunum og erfiðleikum á þessu ári eins og enginn væri morgundagurinn.... fyrirmynd með meiru !
Það húmaði að á tindinum...
Strax farið að myrkva um leið og sólin var sest...
Þetta var dýrðarinnar stund... #Fjallgöngureruokkardjamm
... og litirnir sjaldan verið sterkari en á þessari stundu....
Við urðum að taka hópmynd með Tindfjallajökli sem var sigraður fyrr á þessu ári...
Efri: Katrín Kj., Guðmundur Jón, Sigríður Lísabet, Silla, Björgólfur, Haukur, Faney, Oddný T., Ása.
Neðri: Örn, Þorleifur, Sjöfn Kr., Ágústa H., Sigrún Bjarna., Sigga Lár., Jaana og Batman en Bára tók mynd.
Og svo fékk Björgólfur mynd af sér með öllum konunum :-)
Loksins komum við okkur af stað niður...
... fyrir myrkur...
Niðurleiðin gekk vel...
Enga stund niður sömu leið...
Farið að rökkva hressilega þegar komið var í bílana...
Takk fyrir okkur Einhyrningur... gangan reyndist vera 2,9 km á 1:37 klst. upp í 674 m hæð með 393 m hækkun úr 299 m upphafshæð...
Hálendið farið að sofa...
Rjúpnafellið líka...
Slóðar eftir hesta... það vissum við ekki... Jaana skrifaði eitt sinn rigferð um utanvegarask á þessum slóðum og það var mjög áhugavert að hlusta á hana lýsa rannsóknarniðurstöðum.. m. a. af skemmdum ekki eingöngu eftir bíla og menn heldur og dýr...
Katrín prjónakona með peysuna sem hún prjónaði handa Þorleifi...
Aksturinn heim í myrkri niður Emstruleið gekk vel... heimkomin vorum við um hálfáttaleytið minnir mig...
Enn ein stórkostlega ferðina að baki... ein af nokkrum á árinu sem bættust í safn okkar allra bestu ferða...
Myndbandið hér:
Gps-slóðin af Illusúlu hér: Wikiloc | Illasúla við Markarfljót að Fjallabaki 301021 Trail
Gps-slóðin af Einhyrningi hér úr fyrri ferð: Wikiloc | Einhyrningur í Fljótshlíð 061012 Trail
Comments